Mijn dorpje
'k Ben geboren in een dorpje,
wondermooi en lieflijk klein,
waar de mensen alle dagen
vriendelijk en vrolijk zijn.
Het wordt niet omringd door bergen
en het grenst niet aan de kust.
In de groene Kempen ligt het,
waar het bruist van levenslust.
s'Ochtends kleuren zonnestralen
er de ramen van de kerk
en de bloemen pronken allen
voor de huizen in hun perk.
In de tuinen en de straten
heerst geen stilte overdag
want de mensen zijn er zelden
zonder praten en gelach.
Maar bij 't vallen van de avond
raakt het dorp zijn drukte kwijt
en dan denk je soms tevreden:
ja, hier blijf ik voor altijd.
Reacties op dit gedicht
| gelukkig niet mucho: | Dinsdag, december 28, 2010 14:15 |
| je schrijft echt leuk doorgaan!:) |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, november 12, 2010 17:32 |
| zeer knap weergeven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sarah Kalokerinos | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2010 | ||
| Thema's: | ||