Ik lig in me bed, helemaal alleen,,
Met niemand, echt niemand om me heen.
Het is stil, heel erg stil,,
Ik denk na over me leven, is dit wat ik wil?
Ik de de gordijnen open, en kijk naar de maan,,
Over me wang, ja over me wang stroomt een dikke traan.
Nee dit wil ik niet, nee echt niet,,
Maar is er dan niemand, niemand die het ziet?
Niemand ziet dat ik me rot voel, al heel erg lang,,
Er stromen nog meer tranen over me wang.
Waarom heb ik dit, wat heb ik verkeerd gedaan in me leven,,
Waar juist ik, ik wie er altijd alles voor wou geven.
Opa&oma&mama&peter waarom lieten jullie me alleen,,
Ik vind het zo, zo erg gemeen!
Nee ik lieg, jullie hebben me niet alleen gelaten,,
'S nachts komen jullie soms nog even met me praten.
Maar nu niet, want nu ben ik alleen,,
Onee wacht, ik heb me dekbed over me heen.
Slaap lekker!