1 jaar goeie vriendinnen,
Je verliet plots mijn leven..
7 jaar later kwam je terug..
Ik dacht dat ik je kon vertrouwen,
Op je kon bouwen.
Mijn vertrouwen werd geschaad.
Van alle kanten kwam er verraad.
Ik kan je niet meer vertrouwen.
Mijn hoop is vervlogen.
Voor de zoveelste keer,
Ging mijn vertrouwen naar de maan.
Nu laat ik jou in de kou staan.
En iedereen, zal nu mijn vertrouwen moeten winnen,
Want vertrouwen is iets dat je moet verdienen.
Hoop heb ik niet meer snel,
Want die grapjes die ken ik inmiddels wel.
Goed zijn voor een ander, doe ik graag.
Maar nu alleen nog, als je mij erom vraagt.
Pijn voelt iedereen,
Maar bedrogen worden, is niet fijn.
Verraad, leugens, verdriet.
Dat laat ik nu achterwege..
Er is voor ieder een reden,
Waarom zij niet meegaan in mijn toekomst.
Hoop laat ik varen.
Ik richt me nu op mijn toekomst!