Mislukt
tussen het puin
vond ik je, uitgeteld
de wereld uit
drugs en geweld
hielpen je niet
verder in ’t leven
je leek verloren
het op te geven
ik reikte mijn hand
vingertoppen aangeraakt
ik nam je mee
we hebben iets gemaakt
wij, samen sterk
hebben ervoor gestreden
de afgrond nooit ver weg
tot hiertoe vermeden
je wilde weg
ik moet je laten gaan
jij, vrij en oud genoeg
om op eigen benen te staan
tussen het puin
vond ik je, uitgeteld
ik ween
vond ik je, uitgeteld
de wereld uit
drugs en geweld
hielpen je niet
verder in ’t leven
je leek verloren
het op te geven
ik reikte mijn hand
vingertoppen aangeraakt
ik nam je mee
we hebben iets gemaakt
wij, samen sterk
hebben ervoor gestreden
de afgrond nooit ver weg
tot hiertoe vermeden
je wilde weg
ik moet je laten gaan
jij, vrij en oud genoeg
om op eigen benen te staan
tussen het puin
vond ik je, uitgeteld
ik ween
Reacties op dit gedicht
| karinvangelder: | Maandag, september 06, 2010 20:12 |
| fictie Ronny maar helaas ook vaak al te waar. mooi verwoord ! lieve groet x Karin |
|
| P.S. de Winter: | Maandag, september 06, 2010 13:28 |
| prachtige bewoording van verlies en verder gaan ''uitgeteld ik ween'' is meer dan goed bevonden |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hieronymus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2010 | ||
| Thema's: | ||