(1632) Rembrandt's vertrek uit Leid
(1632) Rembrandt's vertrek uit Leiden
het is niet dat ik je veracht mijn stad,
waar ik toch ook het daglicht zag
de stegen, molens, hogeschool
die mij lijdend, schetsen zag,
‘k wil verder, veel verder dan mijn ronde
neus kan zien, veel verder dan het licht,
en heel misschien, kan ik er ook mee spelen
in duisternis en schaduw van de grote stad
Leiden gegroet, laat mij niet lijden in
beperking van ons zijn, je moet eraan geloven
schat, al blijf je eeuwig toch mijn stad, mijn
toekomst wacht, dag Amsterdam, waar ik mijn
lichten leiden kan!
Leiden gegroet, dag Amsterdam
*Uit mijn bundel; gedichtencyclus 'Rembrandt's licht'
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Dinsdag, september 07, 2010 21:50 |
| P.S. de Winter. Dank voor uw reactie. ''ik vind dat je het best leuk doet'' kan worden weggelaten:o)) | |
| Laurens Windig: | Dinsdag, september 07, 2010 21:45 |
| Reactie op reactie van Quicksilver. Rembrandt vertok naar Amsterdam:o) | |
| Quicksilver: | Dinsdag, september 07, 2010 14:07 |
| maar door naar Leiden te gaan, leerde Rembrandt zijn friese vrouw Saskia van Uylenburgh! Mooi om te lezen dichter Laurens liefs,dicky |
|
| P.S. de Winter: | Dinsdag, september 07, 2010 12:07 |
| blijft bijzonder, ik vind dat je het best leuk doet! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2010 | ||
| Thema's: | ||