De Uitslag
Mijn gedachten blijven maar dwalen.
Wachtend op de uitslag..
Ga ik het eind van het jaar wel halen.
De gedachten aan....doen veel meer pijn.
Mijn lichaam voel ik allang niet meer.
Want die wordt verdoofd door een sterk medicijn.
Maar deze aard wil ik niet verlaten.
Daar ben ik nog lang niet aan toe.
Ik wil er ook niet meer over praten.
We wachten...
Ik ben zo moe...
Marijke.
Wachtend op de uitslag..
Ga ik het eind van het jaar wel halen.
De gedachten aan....doen veel meer pijn.
Mijn lichaam voel ik allang niet meer.
Want die wordt verdoofd door een sterk medicijn.
Maar deze aard wil ik niet verlaten.
Daar ben ik nog lang niet aan toe.
Ik wil er ook niet meer over praten.
We wachten...
Ik ben zo moe...
Marijke.
Reacties op dit gedicht
| Peter van Tiel: | Zondag, september 12, 2010 11:30 |
| Ik wens je heel veel sterkte. Blijf positief denken, dat heb ik ook gedaan. Ik ben er van uit gegaan sat alles weer goed zou komen. Hoop doet leven, dat geldt ook voor jou. Ik geef je een dikke troostknuffel. Liefs, Peter. |
|
| Oorlam: | Donderdag, september 09, 2010 15:21 |
| ...sterkte | |
| blomme: | Donderdag, september 09, 2010 14:07 |
| hopelijk wordt je wachten beloond, pandakadootje. | |
Over dit gedicht
| Auteur: pandakadootje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2010 | ||
| Thema's: | ||