mijn vriend...
Mijn vriend...
Je donkere ogen
je zwarte haren
hoeveel ik van je hou
is niet te evenaren
zo vrolijk
zo lief, zo blij
je maakt echt
een zonnetje van mij
Als we samen wandelen
ben ik zo trots dat je bij me hoord
we begrijpen elkaar
zonder enig woord
het is fijn iemand te hebben
die je vertrouwd
iemand waarvan je zo
ontzettend veel houd
Ik zou je ontzettend missen
als je me ooit verlaat
je bent echt de liefste
hond die er bestaat
Je donkere ogen
je zwarte haren
hoeveel ik van je hou
is niet te evenaren
zo vrolijk
zo lief, zo blij
je maakt echt
een zonnetje van mij
Als we samen wandelen
ben ik zo trots dat je bij me hoord
we begrijpen elkaar
zonder enig woord
het is fijn iemand te hebben
die je vertrouwd
iemand waarvan je zo
ontzettend veel houd
Ik zou je ontzettend missen
als je me ooit verlaat
je bent echt de liefste
hond die er bestaat
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: tiërra | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2002 | ||
| Thema's: | ||