Antiheld
Antiheld
Ooit wilde ik een ander leven
Zat niet zo lekker in mijn vel
Wat ik wou kon zij niet geven
Samen verder werd een hel
Los van haar, gescheiden wegen
Niets ging beter, voor geen tel
Het viel zo vreselijk vies tegen
Ik krepeerde dubbel snel
Knetterdepri al die jaren
Los geslagen al die tijd
Met alle winden meegevaren
Grote stukken weg of kwijt
Langzaamaan gaat het nu beter
Zachtjes tekent zich herstel
Droom ik terug naar ons verleden
Als ik even met haar bel
Haar stem hoor en het liefst wil huilen
Dit niet doe daar dat niet past
Ik wil niet achter fouten schuilen
Ben haar liever niet tot last
Ze leeft nu ver met man en kinderen
Op wie zij heel erg is gesteld
Maar zelfs dat kan niet verhinderen
Dat zij mij ziet als antiheld
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Vrijdag, september 10, 2010 21:23 |
| Hervonden kracht laat mooie dingen zien. Mooi! Liefs, switi lobi |
|
| mucho*s ademtocht: | Vrijdag, september 10, 2010 19:44 |
| tjonge, ik krijg een brok in me keel dichter zoekt vrouw!! mooi in vorm gegoten een warme omhelzing:) |
|
| entropy: | Vrijdag, september 10, 2010 19:04 |
| Ik ben het eens met Cobie. Mooi gedaan! | |
| windwhisper: | Vrijdag, september 10, 2010 18:42 |
| jeetje, wat een emotie schuilt er in deze woorden liefs Cobie |
|
