Nachtelijk huwelijk
ik staar naar de eeuwenoude horizon
die me soms weet te betoveren
alle stralen van de verschroeiende zon
pijnlijk, als ze mijn lichaam veroveren
door de ochtend, door mijn gevechten
door mijn huwelijk met de nacht
luister ik niet meer naar wat zeggen
zie ik enkel wat schoonheid bracht
en de geheimen die ik bewaar
vliegen op de koude wind
met mij mee terug naar huis, kijk daar
in de lege ogen van een kind
zie je al mijn wonden
ontdek je al mijn zonden
Love’s Requiem ©