dood maar niet vergeten
eerst moet je de dood
van een vriend aanvaarden
om vervolgens
het een plaatsje te kunnen geven
want als je een dood
niet kan aanvaarden
kan je het ook niet verwerken
en dat doet pijn
vandaag werd een vriend begraven
iemand die hier
geregeld over de vloer kwam
om een bakje koffie te drinken
tot hij niet meer kon
dat de kanker
hem meer in zijn bed hield
dan er uit
dood maar niet vergeten
je blijft in vele harten
verder leven
het ga je hierboven goed
tot wederziens
al hoop ik niet
dat het vlug zal gebeuren
want ik ben mijn leven nog niet moe
afscheid nemen
is moeilijk
afscheid nemen
doet pijn
te weten wat
voorheen was
er nooit meer zal zijn
je nooit meer zal lachen
je nooit meer
bij ons zal stoppen
je nooit meer
zal claxoneren
die tijd is voorbij
je was te jong
om al te gaan
nu wacht je vrouwtje thuis
een zware tijd
adieu mijn vriend
we laten je gaan
maar in ons hart
blijf je steeds aanwezig
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Zondag, september 12, 2010 08:44 |
| Ja lieverdje, het leven is soms zo hard, jou is een vriend ontnomen, bewaar zijn glimlach in je hart, al zijn er nu nog zoveel tranen en vragen, probeer er te zijn voor zijn vrouw, het helpt haar en jouzelf dit te "dragen" kuzzzz, liefs, sterkte vrouwke Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _Lieverdje_ |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2010 | ||
| Thema's: | ||