Daan (II)
Jou handen die de mijne zochten,
gevoelens waar tegen we beiden vochten,
de maan die over ons waakte,
toen je mij zoende, mijn adem die staakte,
jou hartslag ging te keer,
we verlangde naar meer,
wat we wilde mocht niet zo zijn,
onnodig deed ik je pijn.
Steeds weer jij die onweerstaanbaar bent,
mijn hart dat nooit heeft onkent,
dat ik iets voor je voel.
Het maanlicht dat glansde
en jou ogen waarin lichtjes bleven dansen..
"Carnaval 2002 vergeet ik nooit meer...shooters ook niet...en jou al helemaal niet...."
gevoelens waar tegen we beiden vochten,
de maan die over ons waakte,
toen je mij zoende, mijn adem die staakte,
jou hartslag ging te keer,
we verlangde naar meer,
wat we wilde mocht niet zo zijn,
onnodig deed ik je pijn.
Steeds weer jij die onweerstaanbaar bent,
mijn hart dat nooit heeft onkent,
dat ik iets voor je voel.
Het maanlicht dat glansde
en jou ogen waarin lichtjes bleven dansen..
"Carnaval 2002 vergeet ik nooit meer...shooters ook niet...en jou al helemaal niet...."
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Sneaky | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2002 | ||
| Thema's: | ||