Het oog van de orkaan
Gedachten komen als een storm in een woestijn in mijn hoofd.
Ze tollen rond met de korrels in mijn gezicht.
Wanneer kan ik ze loslaten?
Zodat ze niet meer bestaan.
Ze komen en ze gaan.
Dag en nacht.
Ying en yang.
Maar geen moment stoppen ze.
Zie de middenweg zonder omwegen.
Zie het leven zonder wrok.
Zie de orde van het universum door de chaos.
Kijk daarbinnen, kijk.
Dan voel je kracht, door je leven vloeien.
Stromen, de wind waait om je heen maar jij zit in de midden.
Het oog van de orkaan.
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, september 13, 2010 08:37 |
| prachtig diepgaand gedicht, om de middenweg te vinden is vaak zo moeilijk binnen in jezelf! fijne maandag,liefs dicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jelly Marcus | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2010 | ||
| Thema's: | ||