Het meisje schrijft midden in de nacht
in het licht van de maan een brief
voor haar ouders

Waarin staat dat ze van hen houd
hen geen verdriet en pijn wil doen
maar dat ze zo niet verder kan gaan

Terwijl ze dit schrijft
vallen de tranen naar beneden
en kijkt ze naar het mes
dat haar gaat verlossen uit deze hel

Het meisje is klaar met schrijven
nog een keer kijkt ze rond
en dan pakt ze haar mes
en zet het in haar arm

Druppels bloed lopen naar beneden
en vormen een plas op de grond
Met het laatste beetje kracht dat ze heeft
doet ze wat van haar eigen bloed aan een vinger

Daarmee schrijf ze onderaan haar brief
met haar eigen bloed “vaarwel”
Dan wordt alles zwart voor haar ogen
en valt ze neer

Ze is nu weg van de wereld
niets is er nog over van haar
alleen nog maar haar afscheidsbrief...