(Titelloos)

Het is een gedichtje in het Frans uit 2006 denk ik en ik zal er voor het gemak de Nederlandse vertaling onder zetten. Vind wel dat het in het Nederlands zijn kracht kwijt is.

Desinons des papilllons
dans ma tête.
Toi et moi,
en pensant à rien.

Je veux te raconter ma vie,
mais
je n'ai rien à dire.

Tout est superflu
dans mon histoire.

Je l'ai écru
sans crayon ou stylo
et mis
dans une tirroire de l'armoire
laquelle je viens de vendre

J'espère que tu ne la rateras pas.

Il n' y a plus de mémoires
dans ma tête.

Seulement
des papillons.

Laten we vlinders tekenen
in mijn hoofd.
Jij en ik,
denkend aan niets.

Ik wil je mijn leven vertellen,
maar
ik heb niets te zeggen.

Alles is overbodig
in mijn verhaal.

Ik heb het geschreven
zonder potlood of balpen
en opgeborgen
in een lade van de kast
die ik zonet verkocht heb.

Ik hoop dat je het niet zal missen.

Er zijn geen herinneringen meer
in mijn hoofd.

Enkel
vlinders.

Geschreven door

Rosalena ignota

Reacties op dit gedicht

Rosalena ignota vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

switi lobi:	Vrijdag, september 17, 2010 16:43
Hmm... als je geen frans kent is de Nederlandse versie erg mooi Rosalena. Liefs, switi lobi

zomerkind:	Woensdag, september 15, 2010 20:43
deze is mooi egt! groet edje..

Over dit gedicht

Auteur: Rosalena ignota
Gecontroleerd door: benjamin
Gepubliceerd op: 15 september 2010
Thema's: [Verhalen]