Het leven leeft
Jouw ogen gesloten als de nacht
een bleke huid, grijze haren in stilte gebogen
lichte ademhaling, bijna ingetogen
daarbij straal je in pracht
een gedachte aan de wil tot leven
wordt verbannen door de naderende dood
de schaduw van de nood
is nog niet verdreven
ik streel je om liefde te geven
jouw hand trekt voor heel even
sporen op mijn huid
in flarden van herinneringen
is dat laatste leven
voor altijd bij me gebleven
Annemieke van der Ven: | Zondag, oktober 31, 2010 10:24 |
Een heel gevoelige snaar raak je hiermee, voor mij 1 van de mooiste die ik tot nu toe gelezen heb van je... liefs... |
|
switi lobi: | Vrijdag, september 17, 2010 17:16 |
Kippenvel... heel mooie, emotionele herinnering. Liefs, switi lobi |
|
Elinora: | Vrijdag, september 17, 2010 14:45 |
en zo waardevol de herinneringen aan deze dierbare persoon beste Rien, vergeet ze niet! lieve groet Elinora |
|
De kleine Vos: | Vrijdag, september 17, 2010 12:10 |
onroerend losmakend intens liefs Sonja |
|
Quicksilver: | Donderdag, september 16, 2010 15:25 |
droefmooi en stilmakend gedicht! liefs,dicky |
|
H.J.: | Donderdag, september 16, 2010 13:33 |
mooi Rien. koesterbaar schrijven H.J. |
|
~MeLoDy~: | Donderdag, september 16, 2010 13:03 |
heel treffend dit... gr. MeLoDy |
|
hiljaa: | Donderdag, september 16, 2010 09:13 |
zeer droefmooi schrijven rien he tmaakt me even stil knufleifs--hiljaa-- |
|
windwhisper: | Donderdag, september 16, 2010 07:10 |
intens en het doet me slikken Rien, een brok in mijn keel, rakend en treffend lieve groet Cobie |
|
Auteur: Rien de Heer | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 september 2010 | ||
Thema's: |