Storm
eindelijk leek ik even rust te krijgen
gewoon even weinig problemen
maar gisteren
kwam daar een eind aan
eerst een oma die haar spullen uitdeeld
ze wilt niet meer verder leven
dan een kennis die een ernstig ongeluk krijgt
derdegraads brandwonden over heel zijn lichaam
botbreuken en kneuzingen
heftig om te zien
op de terug weg
in de auto met een suicidaal persoon achter het stuur
na angstige momenten de auto kunnen stoppen
maar suicidaal is ze nog steeds
vervolgens kom ik de man weer tegen
en weer is het raak
nu maar hopen dat ik niet zwanger ben :(
dat overleef ik niet meer
het is nu echt te veel
dit gezeik... dakloos...
gewoon even weinig problemen
maar gisteren
kwam daar een eind aan
eerst een oma die haar spullen uitdeeld
ze wilt niet meer verder leven
dan een kennis die een ernstig ongeluk krijgt
derdegraads brandwonden over heel zijn lichaam
botbreuken en kneuzingen
heftig om te zien
op de terug weg
in de auto met een suicidaal persoon achter het stuur
na angstige momenten de auto kunnen stoppen
maar suicidaal is ze nog steeds
vervolgens kom ik de man weer tegen
en weer is het raak
nu maar hopen dat ik niet zwanger ben :(
dat overleef ik niet meer
het is nu echt te veel
dit gezeik... dakloos...
Reacties op dit gedicht
| Eli B: | Zaterdag, september 18, 2010 19:35 |
| een heftig gedicht je weet als je wilt praten dat kan altijd. Groetjes Eli |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lost Girl | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2010 | ||
| Thema's: | ||