Eenzaam
Eenzaam
Mijn glimlach is verdwenen
de engelen in de hemel
huilen net als ik
maar mijn tranen zie je niet
Soms zijn er die dagen
dat je juist dat ene mist
die arm dat troostende woord
Laatste weken
komt het besef steeds meer
dat zijn dan de momenten
dan voel ik me eenzaam
Nog zo veel te doen
en nog zo weinig tijd
loop mezelf voorbij
Tijd en zin voor andere dingen
nee dat heb ik even niet
hoofd overvol
wat denken bemoeilijkt
Sorry als ik de tijd en fut niet heb
dingen langs mij gaan
en ik mezelf even niet ben
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Zaterdag, september 18, 2010 12:37 |
| jeetje wat jammer dat je je zo verdrietig voelt BL hopelijk ga je snel weer lekkerder in je velletje zitten lieve groet Cobie kuzzz |
|
| Mady: | Zaterdag, september 18, 2010 11:59 |
| hopelijk is het van voorbijgaande aard Big Lady. Zo voelen we ons allemaal wel eens, sterkte, Mady |
|
| Fairouz: | Zaterdag, september 18, 2010 11:54 |
| Verdrietig schrijven Lady En zo voelt iedereen zich wel eens hoor. ( daar heb je nu natuurlijk niets aan he ? ) Ik hoop dat het gauw weer beter met je gaat...een knuff , Fairouz |
|
| switi lobi: | Zaterdag, september 18, 2010 11:27 |
| Ik wens je toe dat je jezelf hervindt in mooie dagmomenten; sterkte Ladylief. Liefsknuffeltje, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Big Lady | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2010 | ||
| Thema's: | ||