Toch nog eenzaam
Eenzaam zijn, dat is mijn lot,
hier ga ik langzaam aan kapot.
Eenzaam zit ik 's avonds thuis,
te staren naar de buis.
Eenzaam ga ik maar weer slapen,
zit hier toch maar wat te gapen.
Veel vrienden heb ik niet,
alleen die ene, ver weg,
maar die is hier niet.
Eenzaam sta ik ook weer op,
het is toch alles weer voor nop.
Zo gaat het sinds een jaar,
mijn gedachten worden raar.
Zo gaat het elke dag steeds weer,
elke dag een beetje meer.
Eenzaamheid is echt niet fijn,
eenzaamheid doet heel veel pijn.
hier ga ik langzaam aan kapot.
Eenzaam zit ik 's avonds thuis,
te staren naar de buis.
Eenzaam ga ik maar weer slapen,
zit hier toch maar wat te gapen.
Veel vrienden heb ik niet,
alleen die ene, ver weg,
maar die is hier niet.
Eenzaam sta ik ook weer op,
het is toch alles weer voor nop.
Zo gaat het sinds een jaar,
mijn gedachten worden raar.
Zo gaat het elke dag steeds weer,
elke dag een beetje meer.
Eenzaamheid is echt niet fijn,
eenzaamheid doet heel veel pijn.
Reacties op dit gedicht
| Paul Willems (Quikkie): | Dinsdag, april 30, 2002 03:24 |
| Hier ben je niet eenzzam Mai tussen de freaks zit het wel goed, kijk vooruit voordat je het weet heb je iemand gevonden. Mooi omschreven ik hoopd dat het geluk je snel toelacht kuff Paul |
|
| eclips: | Maandag, april 29, 2002 21:11 |
| hey mai , ik weet dat t pijn doet en i kzou zeker niet in jou schoenen willen staan !! maar doe dan dingen die je graag doet !!!denk daar eens over na laat de moed nioet zakken he jij !!! ik heb je nog nodig hoor liefs xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: No more, mr Nice Guy. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2002 | ||
| Thema's: | ||