Oma.
In memoire;
voor mijn lieve oma
Het is nu 10 jaar geleden
Dat je van ons bent weggegaan
Misschien was je bang voor het heden
Een nieuwe weg die jij niet in wou slaan
Dat is slechts een gedachte
Een hopeloos gevoel
De werkelijkheid die ik verachtte
Je snapt wel wat ik bedoel
Jij had je jaren wel geleefd
En langer was je niet gegund
Jij had je idealen nagestreefd
Je had niet anders gekund
Jouw godsgeloof was zo ontzettend sterk
De hele wereld was Zijn werk
Daarmee sloeg jij je door alles heen
Zo sterk als jij was er geen één
Maar je ziekte was te sterk voor jou
Je kon niet langer blijven leven
Zelfs niet als je het heel graag wou
Het was nu jouw tijd om te geven
Ik was klein en begreep het niet
Heb ontzettend gehuild
Om wat jij allemaal achterliet
En onder moeders vleugels geschuild
Nu 10 jaar later
ben ik ouder
En schrijf dit ter nagedachtenis
Omdat ik je nog altijd mis
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Dinsdag, september 21, 2010 21:55 |
| Heel mooi! Grijpend en herkenbaar! liefs kimmy |
|
| wichinglove: | Dinsdag, september 21, 2010 13:45 |
| zo mooi, krijg er gewoon kippenvel van! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Flyingwings | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 21 september 2010 | ||
| Thema's: | ||