wanneer ik ga mijmeren
hij die mij in de lente
knisperende liefdestaal
toefluisterde
mijn zwoele
zomernachten
wit omlijstte
waait nu
droef gestemd
met me mee
wanneer ik
ga mijmeren
over het voorbije leven
Reacties op dit gedicht
| Yellow : | Donderdag, september 23, 2010 06:45 |
| maar ook al is er herfsverdriet, het gewoon samen delen maaakt het toch veel mooier en draaglijker groetjes |
|
| H.J.: | Woensdag, september 22, 2010 18:01 |
| ohh ja mijmeren over ..... heerlijk dicht again. liefs x H.J. |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, september 22, 2010 16:20 |
| mooi schrijven gr.janny |
|
| Elinora: | Woensdag, september 22, 2010 11:18 |
| het laat je stilstaan in goudgekleurde bladeren, beseffend dat jouw mijmeringen daarin zijn opgenomen, herinneringen met een gouden randje! mooi hoor deze! geniet van de dag! liefs Elinora |
|
| _Lieverdje_: | Woensdag, september 22, 2010 09:54 |
| prachtig Martine fijne dag liefs |
|
| switi lobi: | Woensdag, september 22, 2010 08:09 |
| Hand in hand met nieuw leven.. de boom en jij; hoe dan ook. Mooi melancholiek Martine. Liefs, switi lobi |
|
| goldenchild: | Woensdag, september 22, 2010 08:02 |
| misschien komt het oude weer terug martine wie weet blijf mijmeren haha:) liefs edje | |
| windwhisper: | Woensdag, september 22, 2010 07:02 |
| laat de herfst een mooie melodie zingen wijl je mijmert Martine, lieve groet Cobie het belooft een mooie herfstdag te worden kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2010 | ||
| Thema's: | ||