Ik sta hier, in het zonnetje,
met een boeketje in beide handen,
kijk naar de letters op het naamplaatje,
veeg wat aarde en mos van de randen,

langzaam gaan m'n mondhoeken omhoog,
herinner ik me de grappigste dingen,
zoals de moppen die je vertelde,
en die keer dat we naar het zwembad gingen,

Toch gaat m'n hoofd hangen,
Ik mis de tijden dat ik naar je toe kon komen,
wat drinken kreeg met een koekje,
had ik hele verhalen over wat me nu weer was overkomen,

Ik zie nu enkel je naam staan,
leg de bloemen op hun plek,
kijk nog één keer naar het graf,
voordat ik weer vertrek,

Soms, als ik ergens mee zit,
wil ik dat niet vertellen aan de mensen om me heen,
dan heb ik het gevoel dat jij de enigste bent die me snapt,
jij alleen,

Vaak kijk ik voor het slapen gaan
even naar de sterren boven mij en luister ik naar de wind,
vertel ik in gedachte wat ik allemaal kwijt wil,
en vraag me dan af, wat je daarvan vind,

Ik zucht een keertje en draai me om in bed,
Dan wens ik je een goede nacht,
en stiekem weet ik dan,
dat je weltrusten zegt en naar me lacht,