Ik zoek
Ik zoek alleen de huizen
Waar niemand meer op me wacht
Ik waak de nacht, mijn laarzen
Strelen straatstenen, zacht
En onhoorbaar, geen woord
Ertegenin, hoor mij
Roep ik zacht
fluisteren heeft geen zin
En ik hoor
slechts de echo’s die herkaatsen
Een stille wind, vang me zacht
Ik voel de straatstenen roepen
vang me, de enige rust
die op me wacht
Ik roep de muren tot mij nader
Geborgenheid doet me geen pijn
Sluit mij af, bewaar me later
Opdat ik niet alleen zal zijn
Reacties op dit gedicht
| Pbouwknegt : | Woensdag, november 25, 2015 22:18 |
| Hele mooie zachte roep | |
| september: | Woensdag, november 25, 2015 18:44 |
| Erg mooi..paar keer herlezen Liefs |
|
| Autumn2: | Vrijdag, september 24, 2010 08:04 |
| Speciale beschrijving van je gevoel, roept heel veel op, mooi! | |
| goldenchild: | Vrijdag, september 24, 2010 07:05 |
| shakespeare? mooi moonflower mooi ja! gr edje | |
Over dit gedicht
| Auteur: -MoonFlower- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2010 | ||
| Thema's: | ||