van god los...
avondrood kleurt de hemel
tot een vervagende sliert
van paars roze neveltinten
een zwerm paradijsvogels
siert de blauwe lucht
een troep hongerige wolfen
jaagt om zijn hard bestaan
er moet gegeten worden
of opgegeten dat zijn
de natuurwetten
geel groen kleurt de
kale vlaktes
een kudde wilde paarden
op zoek naar vers water
je hoort hun galop
ver in de verte aankomen
terwijl ik in het hoge gras
lig met mijn liefje
wachtend tot de zon ondergaat
overgoten met wijn
naakt zoals wij zijn
totaal los van de wereld
totaal los van god
wachtend tot de nacht valt
over onze bezwete lichamen
daar waar wij teder vrijen
in het koele maanlicht
Reacties op dit gedicht
| verhavert: | Vrijdag, september 24, 2010 11:48 |
| mooi | |
| spring-in-het-veld: | Vrijdag, september 24, 2010 08:12 |
| o wat heerlijk romantisch,mos, bos, de maan en.... o pas op, je ligt op een rodemierennest..jeuk :D mogguh edje, sihv |
|
| trucker klaas: | Vrijdag, september 24, 2010 07:50 |
| de fijnste manier om los te gaan fraai gedaan groet ,klaas |
|
| windwhisper: | Vrijdag, september 24, 2010 07:45 |
| zo dat is een mooike Ed, je zou er een melodie bij kunnen tokkelen op een gitaar en er zo een country song van kunnen maken bewondering hier hoor |
|
Over dit gedicht
| Auteur: goldenchild | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2010 | ||
| Thema's: | ||