Het is zover
Het is zover
Jij zult er zijn,
Net als toen, met z’n 2en op dezelfde plaats.
Jouw ogen op mij gericht…. ik voel opnieuw die pijn.
Zal ik kijken? Zodat ik jouw de pijn terugkaats?
Voelen zul je het niet,
De pijn die ik toen leed,
Je zult het niet zien……. mijn verdriet..
Niet meer weten, de woorden die je mij verweet.
Mij herinner je je wel…….
Anders had je me met rust gelaten.
Dan waren de smsjes en dreigingen niet zo fel…
Dan hoefde je ook niet tegen mij te praten.
Ik zal zeggen wat ik vind,
Wat jij mij hebt toegebracht…..
Al zal ik huilen, al een gestruikeld kind.
Nu mag ik de macht.
Alles zal ik je haarfijn uitleggen,
hoe het voelt, vies te zijn,
je hoofd niet slapend durven neer te leggen.
En maar proberen e vergeten………. die lichamelijke en geestelijke pijn.
Al verwacht ik van jou geen reactie,
Geen woord geen traan,
Hooguit een valse grijs……. even een fractie
Maar meer schouder ophalend en daarmee, is het voor jouw gedaan.
Reacties op dit gedicht
| Red_Rose: | Zaterdag, september 25, 2010 16:21 |
| tnx all | |
| Tjupke: | Zaterdag, september 25, 2010 14:14 |
| Pijnlijk.. :S | |
| karinvangelder: | Zaterdag, september 25, 2010 12:13 |
| triest Red Rose..dat mensen zover kunnen komen dat liefde in haat verandert ! veel sterkte vr gr Karin |
|
| trucker klaas: | Zaterdag, september 25, 2010 08:08 |
| de hoge dunk was toch al verdwenen .... sterkte ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Red_Rose | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2010 | ||
| Thema's: | ||