verloren
verdriet,
tja, even weet ik het niet
voel me als een
vlieg
in een web
gevangen.
Intens naar vrijheid
is mijn verlangen
kleverig hangen de draden
aan mijn lijf.
of ik ooit
kan ontsnappen
staat buiten
alle kijf!
Even.. weet ik het niet
de draden verstikken mij
net..
als mijn verdriet
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Zaterdag, september 25, 2010 21:36 |
| En dan komt de boer voorbij, breekt het web van de spin en vrij ben je... Op naar een nieuw begin. Grtjs. |
|
| goldenchild: | Zaterdag, september 25, 2010 21:05 |
| probeer te ontsnappen uit je web van verdriet en pas op voor de spin die je achterna zit! gr edje | |
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2010 | ||
| Thema's: | ||