Blootvoets traan ik
vertederd door mijn liefste
stapvoets naar het hard geweten
van een lege moedersschoot
Stille tranen hoort men niet
maar nachten kunnen heel hard huilen
wanneer de maan mijn dagen sluit
nacht steeds iets harder roept
ben Jij dat dierbaar zonlicht,
dat mijn dromen wakker houdt
Dankje Liefste, voor mijn dagen
'Daar' verstrengeld in je houden van
wil ik eeuwig blijven dansen
in die waardevolle zin van leven