Jij maakt vlekken in mijn gedachten,
Ik was blij toen we samen lachten.
Maar jou vlekken raken in overvloed,
Je weet niet wat het met me doet!
Toch blijf je me kwetsen,
Mijn vrienden zeggen laat maar kletsen.
Maar dat gaat niet,
Maar niemand die dat ziet.
Waarom niet?,
Dat je er dat nou nog ingiet.
Luister ik hou van jou,
En nou geen gemouw!

Toch blijf je doorgaan,
Ik kan het niet in mijn gedachten meer onderslaan.
Ik moet je laten gaan,
En dus kan je niet meer aan mijn zijde staan.
Ik had dit niet gewilt,
Jij bent blijkbaar niet degene die mijn honger stilt.
Ik had het wel gehoopt,
ik had graag gezien dat het anders loopt.

Nu is het voorbij,
Er staat nu weer een hele rij.
Vele die met je meewillen,
Ik denk dat je ze levent gaat villen.
Het maakt mij niet uit jij bent voorbij,
En zo begin ik weer met een schone lij.

-Franza-