uitgestorven pleinen
en straten
huizen in de schaduw
hun reikwijdte van glazen muren
verschuilen geen optie
zelfs niet onder
de houten trap
in het voorportaal
het is stikken of leven
het glas is immers
geen pantser
ergens dwaalt het door de kamers
likkebaardend
ladderzat
als een valse profeet
spijkert eenzaamheid haar vast
conan: | Zaterdag, oktober 02, 2010 19:51 |
tegen eenzaamheid kun je je niet verschuilen....knap Cobie liefs conan*** |
|
Quicksilver: | Zaterdag, oktober 02, 2010 19:05 |
sterk geschreven gedicht, dit laat de mens weer even nadenken over het leven met je medemens! liefs,fijn weekend dicky |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, oktober 02, 2010 13:21 |
goed verwoord hoor gr.janny |
|
Mady: | Zaterdag, oktober 02, 2010 10:58 |
Heel mooi dit, treurig maar mooi,graag gelezen Cobie, liefs Mady |
|
kimmytje: | Zaterdag, oktober 02, 2010 10:55 |
inderdaad prachitg geschreven, met heel veel plezier gelezen:) liefs kimmy |
|
jeroen11: | Zaterdag, oktober 02, 2010 10:32 |
Wat ongeloofelijk mooi geschreven. Gr. Jeroen |
|
Anneke Bakker: | Zaterdag, oktober 02, 2010 09:37 |
Achter pantserglas is de eenzaamheid en verwarring nog groter. Goed verwoord Cobie. Lieve groet en prettig weekend, Anneke |
|
_Lieverdje_: | Zaterdag, oktober 02, 2010 08:48 |
prachtig geschreven Cobie fijn weekend liefs |
|
zomerkind: | Zaterdag, oktober 02, 2010 08:41 |
hahha ladderzat zal je maar wezen in die eenzame straten des levens :) liefs edje | |
Auteur: windwhisper | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 02 oktober 2010 | ||
Thema's: |