Miskraam
Het gelukkigste wat je overkomt,
gebeurd.
Je bent zwanger!
Dan ineens niet meer,
je bloedt.
Het enigste wat je wilt is het ongeboren kind beschermen,
maar te laat en te vergeefs.
Iedereen leeft verder,
behalve ikzelf.
Iedereen rondom mij is in verwachting,
is bevallen,
is perfect gelukkig.
Waarom mocht het bij mij niet zo zijn?
Ben ik nu egoïstisch of niet?
Ik weet niet meer wie ik ben,
ik weet niet meer hoe ik verder moet.
Het doet zo een pijn,
ik mis het gevoel,
een wezen in mij,
en dan weg.
De dagen zijn ondertussen weken,
en de weken zijn al maanden,
maar toch...
Doet het zo een pijn.
gebeurd.
Je bent zwanger!
Dan ineens niet meer,
je bloedt.
Het enigste wat je wilt is het ongeboren kind beschermen,
maar te laat en te vergeefs.
Iedereen leeft verder,
behalve ikzelf.
Iedereen rondom mij is in verwachting,
is bevallen,
is perfect gelukkig.
Waarom mocht het bij mij niet zo zijn?
Ben ik nu egoïstisch of niet?
Ik weet niet meer wie ik ben,
ik weet niet meer hoe ik verder moet.
Het doet zo een pijn,
ik mis het gevoel,
een wezen in mij,
en dan weg.
De dagen zijn ondertussen weken,
en de weken zijn al maanden,
maar toch...
Doet het zo een pijn.
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Zondag, oktober 03, 2010 08:52 |
| ach wat verdrietig is dit ik wens je heel veel sterkte, wilde dat het anders was ook hier herkenbaarheid lieve groet Cobie |
|
| Elinora: | Zondag, oktober 03, 2010 00:15 |
| Ik weetzo goed hoe jij je voelt..ik heb t zelf 3x meegemaakt..sterkte toegewenst! liefs Lin |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, oktober 02, 2010 19:32 |
| een kind maakt je moeder in gevoelens en samen rakend al een naam, zo mag je jezelf anders gaan vinden. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *~*MysTica*~* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||