Papa, zie je dan niet?

Je slaat je armen om hem heen
Je knuffelt hem
En zegt dat alles goedkomt
Met die lieve zachte stem
Je geeft hem alle liefde

Tranen rollen van mijn wangen
Nu je hem weer vasthoud
Jij bent de gene die hem hebt veranderd
Maar dat laat je koud

Ik wou dat ik je recht in je ogen kon aankijken
En zeggen wat ik er echt van vind
Ik heb ook liefde nodig
Ik ben ook jou kind

Het voelt zo rot
Ik wou dat ik recht in je ogen kon kijken en dan tegen je zeggen:
Papa ik ga eraan kapot....

Geschreven door

*BlackRoses.

Reacties op dit gedicht

*BlackRoses. vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Evelyyn:	Dinsdag, oktober 05, 2010 21:40
Hey, je gedichtje is super. Ik begrijp alles wat je er mee wilt zeggen. Veel sterkte ;) Je komt er wel uit

Quicksilver:	Maandag, oktober 04, 2010 20:44
oh wat jammer is dit, dat jij niet die liefde van je vader ontvangt. ik hoop dat het mag veranderen ten goede! een welgemeend knuffie van mij,dicky

karinvangelder:	Maandag, oktober 04, 2010 18:45
ik biedt je een liefdevolle arm om je heen black-rose hoop dat het je helpt ! liefs x Karin

anne(21):	Maandag, oktober 04, 2010 18:23
Mooi geschreven en elk woord is zo herkenbaar... Sterkte Liefs anne

kimmytje:	Maandag, oktober 04, 2010 17:14
tevens een heel aangrijpend gedicht heel mooi gedaan! liefs kimmy

Over dit gedicht

Auteur: *BlackRoses.
Gecontroleerd door: maneschijn
Gepubliceerd op: 04 oktober 2010
Thema's: [Verdriet]