tranen van mijn jeugd
verweven met verdriet en vreugd
tranen die me nooit hebben gespaard
ik heb ze desondanks bewaard
op een dag ging ik ze weer zoeken
tussen vergeelde bladen van mijn boeken
als inktvlekken op mijn geschrift gevonden
voelde ik me weer intens met ze verbonden
't was op die zwarte dagen
dat ik ze als traan niet meer kon dragen
'k liet ze zo mild vloeien
en niemand die er iets mocht van vermoeden
ze wisten er zelfs veel letters uit
en verbleven daar als iets dat stil getuigt
nu dat ik in mijn verleden zoek
vind ik ze veilig geborgen in mijn boek
tranen ik ken de bittere of zoete smaak
bij een wel of wee gevoel die 't hart verlaat
dat ooit in jou verlossing vond
en aan mijn jeugd weer klaarheid schonk
tranen om blije of droeve dagen
ik wilde ze als iets kostbaar bewaren
geen traantje ben ik dan ook vergeten
daarvoor had ik de liefde te sterk aanbeden