Doodspoor
Terwijl de levenloze leeft
zwevend in het ledige van lucht
ontsnapt aan de zwaartekracht
en het cynische onbedaarlijk lacht
slaakt uit de mond een zucht
als de arm de spuit beleeft.
Indy Toma
| Tam!: | Woensdag, oktober 06, 2010 20:17 |
| Mooi gedicht! | |
| switi lobi: | Dinsdag, oktober 05, 2010 22:24 |
| Dat dode spoor laat veel meer na dan dit; knap! | |
| Indy Toma: | Dinsdag, oktober 05, 2010 21:53 |
| Nee hoor! ook mijn fantasie schoot alle kanten op, dat begon al met de eerste twee zinnen, zo ook: ontsnapt aan de zwaartekracht, een lachertje omdat ik het figuur al languit op zijn bek zag gaan. Ondanks dat is verslaving heel ernstig vooral voor de omgeving. |
|
| spring-in-het-veld: | Dinsdag, oktober 05, 2010 21:20 |
| je bedoelt dit vast heel serieus, ik kan een glimlachje niet onderdrukken omdat mijn fantasie op hol slaat door een paar woordjes uit jouw tekst.. | |
| Auteur: Indy Toma | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||