Voor mijn vadertje
Voor me vadertje,
We zijn ons moeder kwijt
mijn vader en ik
met mijn luier droogt hij
mijn tranen.
Gekreukeld doosje
vol verlatenheid.
Zijn vrouw moederde mij,
zijn sterke schouders
die mij droegen; hangen neer.
Zon, laat maar schijnen,
eten, geen zin.
Hij die mij het leven leerde
vindt het zelf niet meer zo leuk.
Maar, ik sluit jou in
mijn grote sterke armen
opdat het leven overvloeit
want Pa, al kijk ik op je kop
ik zie toch tegen je op
en geef je, als niemand kijkt,
een grote dikke kus
om je zijn te vergewissen
want ik kan nog niet
beide sporen missen.
We zijn ons moeder kwijt
mijn vader en ik
met mijn luier droogt hij
mijn tranen.
Gekreukeld doosje
vol verlatenheid.
Zijn vrouw moederde mij,
zijn sterke schouders
die mij droegen; hangen neer.
Zon, laat maar schijnen,
eten, geen zin.
Hij die mij het leven leerde
vindt het zelf niet meer zo leuk.
Maar, ik sluit jou in
mijn grote sterke armen
opdat het leven overvloeit
want Pa, al kijk ik op je kop
ik zie toch tegen je op
en geef je, als niemand kijkt,
een grote dikke kus
om je zijn te vergewissen
want ik kan nog niet
beide sporen missen.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Donderdag, oktober 07, 2010 21:25 |
| Bijzonder lief en vertederend.. Fijne avond, switi lobi |
|
| Mady: | Donderdag, oktober 07, 2010 12:28 |
| Prachtig gedicht om een traan weg te pinken. sterkte hoor, liefs Mady |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Die Lange | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 07 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||