dwaalde ik zwevend langs
gangen van duister
door hoge poorten en
openstaande deuren
van verstikking
mijn beklemmend hart
in wilde achtervolging
van de naderende dood
paniekerig en met bonzend hoofd
hoorde ik in ademnood
plotseling
de kwinkelerende vogels..
Elinora,
8 oktober 2010
Jacky Van den Berghe: | Zaterdag, oktober 09, 2010 03:54 |
De aanwezigheid van leven voelen brengt altijd redding! Liefs, Jacky |
|
Klaes: | Vrijdag, oktober 08, 2010 19:37 |
een positieve droom na het enge komt het mooie te voorschijn liefs, |
|
karinvangelder: | Vrijdag, oktober 08, 2010 18:43 |
uit het duister weer het licht zien Elinora ? is wat ik eruit begrijp . mooi neergezet ! liefs x Karin | |
verhavert: | Vrijdag, oktober 08, 2010 12:58 |
kippenvel graag gelezen liefs martine |
|
windwhisper: | Vrijdag, oktober 08, 2010 11:30 |
ook ik kreeg even een rilling...maar het eind maakt het goed lieve groet Cobie kuzzz |
|
spring-in-het-veld: | Vrijdag, oktober 08, 2010 10:23 |
zenuwachtige wind, brr. beklemmend knap geschreven, groetje, sihv |
|
zomerkind: | Vrijdag, oktober 08, 2010 09:49 |
wees blij dat je de vogels weer hoorde volgesn mij had je een nachtmerrie elinora:) liefs edje | |
switi lobi: | Vrijdag, oktober 08, 2010 09:44 |
Och wat heerlijk dat ze daar ineens waren lieve Elinora, wat zingen ze toch mooi he. Een prachtig rakend gedicht heb je hier ingestuurd. Lieve groeten, ook voor thuis. switi lobi |
|
Auteur: Elinora | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 08 oktober 2010 | ||
Thema's: |