Lucifer
Noem hem Lucifer, hij
draagt 'n rode cape en
houdt van zwarte rook
en smeulende kanonnen.
Hij is een mummie
die levenslang moet
gaan brommen en
daarom de hele dag
loopt te grommen.
Sindsdien is hij de
schaduw van het licht
waarvoor zelfs menig
paus heeft gezwicht.
Die zijn nu veilig en wél
in zijn eeuwige hel !
Ver weg van alle zonlicht
en het vrome klokkenspel.
En geen hond redt hun vel.
Er is alleen het maanlicht.
Maar geen telefooncel !
draagt 'n rode cape en
houdt van zwarte rook
en smeulende kanonnen.
Hij is een mummie
die levenslang moet
gaan brommen en
daarom de hele dag
loopt te grommen.
Sindsdien is hij de
schaduw van het licht
waarvoor zelfs menig
paus heeft gezwicht.
Die zijn nu veilig en wél
in zijn eeuwige hel !
Ver weg van alle zonlicht
en het vrome klokkenspel.
En geen hond redt hun vel.
Er is alleen het maanlicht.
Maar geen telefooncel !
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Zondag, oktober 10, 2010 03:14 |
| Geloof niet dat hij in zijn hel zit! Groetje, Jacky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Claude Aendenboom | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 09 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||