rot-maatschappij...
eerst laten ze je
kreperen half dood
liggend in de goot
dan komen ze kijken
hoe het met je gaat
of je nog wel leeft
of dat je nog ademt
dan als je dood bent
leggen ze een dekentje
over je lichaam heen
bellen uren later
je familie
met de mededeling
hij haalde het niet
in de gevangenis
zelfs niet in een
psychiatrisch ziekenhuis
ze laten je gewoon
verrekken en kreperen
deze rot-maatachappij
Reacties op dit gedicht
| NicKKy: | Donderdag, oktober 14, 2010 21:10 |
| Geschreven woorden, maar waar.... Mooi geschreven!!! Greetzzz Niki Enne....thnx voor je berichtje:) |
|
| lege mucho: | Zaterdag, oktober 09, 2010 16:54 |
| ach, lekker positief blijven voor niets gaat de zon naar de maan:D |
|
| windwhisper: | Zaterdag, oktober 09, 2010 13:22 |
| soms is de wereld inderdaad erg hard gelukkig gaat het niet altijd zo Eddie |
|
| Looortje: | Zaterdag, oktober 09, 2010 13:19 |
| Gelukkig staat er ironie boven. Hoop dat tie ook echt ironisch is bedoeld :) | |
| M-Rose: | Zaterdag, oktober 09, 2010 13:12 |
| ja zie de 1 wordt door het leven gedragen de ander erdoor geschopt zo oneerlijk maar rea. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zomerkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||