10-10-10...
10-10-10…
(Driemaal tien is scheepsrecht)
Languit naast jou, kijkend naar de zee,
we zien haar zachtjes golven, bijna zoals een spiegel.
Slechts nu en dan bedekt door de schaduw van een meeuw.
Haar eenzaamheid omhult in zwarte rook,
uitgebraakt door het binnen varen van een ferry boot.
Laat ons nog eens schuilen in de luwte van het water,
want wie haar liefheeft, stelt geen vragen…
esteban 10 oktober 2010
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, oktober 11, 2010 17:00 |
| oh heerlijk dat schuilen in de luwte van water! prachtig verwoord liefs,dicky |
|
| _Lieverdje_: | Zondag, oktober 10, 2010 20:10 |
| leest heerlijk dit gedicht esteban fijne avond liefs |
|
| windwhisper: | Zondag, oktober 10, 2010 18:00 |
| herlijk ik sloot mijn ogen en deinde even mee lieve groet Cobie golvend kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||