meisje, waar zijn wij toch?
Meisje, waar zijn wij
toch?
Ik vond vandaag een foto
van jou, vervuild en stoffig in
het vergeten gelegen. Ik heb
uren gestaard naar wie je was;
hoe je straalde, met glanzende
haren en twinkelende ogen.
Waar ben je toch heen gegaan?
En ik kijk in de spiegel, vaag
zie ik je staan. Een schim, de helft
van wie je eens geweest bent.
Met doffe haren en lege ogen.
Als ik een betere vriendin was
geweest, had ik je dan kunnen
beschermen? Tegen vele boze
geesten en de duivel hemzelf,
die jou hebben ontnomen.
Jij bent mij ontnomen en ik
zou je zo graag weer zien;
vol in alle glorie van de
persoon die wij zijn. Samen,
stralend, glanzend als een
krachtige twinkelende ster.
Maar meisje, waar ben je toch?
Vertel me, waar zijn wij dan?
Reacties op dit gedicht
| Disgusting Beauty: | Dinsdag, oktober 12, 2010 21:52 |
| jups. één en dezelfde. (: | |
| zomerkind: | Dinsdag, oktober 12, 2010 19:46 |
| zijn jullie 1 dezelfde beauty?? gr edje | |
| ILse Bruintjes: | Dinsdag, oktober 12, 2010 19:27 |
| mooi gedicht mss kom je dat meisje nog wel eens tegen gr Ilse |
|
| anne(21): | Dinsdag, oktober 12, 2010 18:50 |
| Mooi geschreven en erg herkenbaar.. Sterkte Liefs anne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Disgusting Beauty | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||