Jij met je gitaar...
Ga naar boven
Ga naar beneden
Vlieg naar de maan
Het kan met niet schelen
Alleen waag het echt niet meer
Zo voor het raam te gaan spelen
Met die mislukte gitaar
Ik was geschokt
Het was heel naar
De wekker hoefde ik niet meer te zetten
Want jij was langs geweest
Ik hoefde nergens meer op te letten
Oh jij eng eng beest!
Eigenlijk speelde je wel goed
Je had dan wel een steen door mijn raam geflikkerd
Maar dat gaf me juist moed
Er kwam een warme gloed uit de steen
Die raakte mijn been
Dat gaf me kracht om op te staan
Daardoor liep ik naar het raam
En wie zag ik daar?
Jij met je vreselijke gitaar.
Ga naar beneden
Vlieg naar de maan
Het kan met niet schelen
Alleen waag het echt niet meer
Zo voor het raam te gaan spelen
Met die mislukte gitaar
Ik was geschokt
Het was heel naar
De wekker hoefde ik niet meer te zetten
Want jij was langs geweest
Ik hoefde nergens meer op te letten
Oh jij eng eng beest!
Eigenlijk speelde je wel goed
Je had dan wel een steen door mijn raam geflikkerd
Maar dat gaf me juist moed
Er kwam een warme gloed uit de steen
Die raakte mijn been
Dat gaf me kracht om op te staan
Daardoor liep ik naar het raam
En wie zag ik daar?
Jij met je vreselijke gitaar.
Reacties op dit gedicht
| Susanne X: | Dinsdag, april 30, 2002 18:58 |
| "Oh jij eng eng beest!" Volgens mij was hij zo eng nog niet ;-) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fabienne Peters | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2002 | ||
| Thema's: | ||