Met purper bloed
Uit 'Job de gelukzak' - vervolggedicht
17.
Met purper bloed
Dit kwaad te doen wordt het hoogste
goed. Zij worden geprezen om de doden
die zij maakten, hun kepie liet hen dat toe.
Hun insignes om iemand te zijn, er het
kwaad voor dienen dat als het goed wordt
voorgesteld. Het kwaad is gemakkelijk
herkenbaar, waar vernietigd moet worden
is het kwaad bezig te zijn. Kijk maar,
zo herkenbaar.
Dreigen te vernietigen, zijn volk hongert
en moet uitgezogen werken. Oppervlakten
vol vreemd stappende pionnen, geordend,
rij per rij, vlak per vlak. Als een kunstwerk
van de dood. Wat moet er verdedigd
worden? De pas opgezette gaanderij
van heersers, vader op zoon? De
nieuwe gekroonden met purper bloed?
Hun rijkdom. Hun rijkdom is armoe. Want
vernietigers geven niet als Job, elkeen te
weinig, behalve de uitverkorenen. Die
hebben het geluk om naar geluk hunkerende
mensen te zoeken, om hun 'misdaad' over te
dragen. Ligt je geluk niet in het opstappen in
hun paraden, dan zoek je geluk ergens
anders. En dan staan de poorten naar
gevangenissen weer wijd open.
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, oktober 14, 2010 01:16 |
| Voor Hans Winter: Zeer juist en prachtig samengevat, Hans, dank je! Hartelijke groet, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, oktober 14, 2010 01:14 |
| Voor Peter Van Tiel: Veel dank om te lezen, Peter, en voor de waardering! Beste groet, Jacky |
|
| Hans Winter: | Woensdag, oktober 13, 2010 20:34 |
| enkelen binden met materie om de massa te beheersen, als een middel tot meer. hans |
|
| Peter van Tiel: | Woensdag, oktober 13, 2010 10:55 |
| Interessant verhaal, graag gelezen. Fijne dag verder. Groetjes, Peter. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jacky Van den Berghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||