De enge angst
Je was zo
zo bijzonder
zo anders
dan de rest
zo speciaal
voor mij…
Nu ben ik bang
voor je handen
voor je woorden
voor je ogen
voor jou
Het doet me pijn
dat het zo moest lopen
dat het nu zo
eng moet zijn
Het maakt me verdrietig
dat intense vriendschap
plaats moest maken
voor de enge angst
En waarom?
Kon ik het maar uitleggen
had ik de verklaring maar
Het is een chaos
een grote war boel
niets minder
enkel meer
en ik denk niet
dat je precies snapt
wat ik bedoel
maar dat kan ook niet
omdat mijn mond niet kan verklaren
wat ik diep vanbinnen voel
zo bijzonder
zo anders
dan de rest
zo speciaal
voor mij…
Nu ben ik bang
voor je handen
voor je woorden
voor je ogen
voor jou
Het doet me pijn
dat het zo moest lopen
dat het nu zo
eng moet zijn
Het maakt me verdrietig
dat intense vriendschap
plaats moest maken
voor de enge angst
En waarom?
Kon ik het maar uitleggen
had ik de verklaring maar
Het is een chaos
een grote war boel
niets minder
enkel meer
en ik denk niet
dat je precies snapt
wat ik bedoel
maar dat kan ook niet
omdat mijn mond niet kan verklaren
wat ik diep vanbinnen voel
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Luna( ) | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||