Heel stiekum.....

Heel stiekum hoop ik dat mijn einde snel daar is,
Heel stiekum hoop ik dat mijn leven hier klaar is.
Dat ik niet meer hoef te voelen de pijn,
De pijn van een moeder zonder kinderen te zijn.
Hard werken en niet gewaardeerd worden,
Zoveel opstakels, zoveel horden.
Hoelang kan een mens vechten,
Zonder ook maar iets te krijgen in de zin van rechten.
Geestelijk gemolesteerd en psygisch in de knoop,
Lichamelijk geweld, verloren alle hoop.
Bedrogen door zoveel mensen,
Een leven waarin ik maar een ding kan wensen.
Heel stiekum.... hopen, wanneer eindelijk de rust,
Dat mijn hart voor eeuwig in slaap is gesust.


"Geschreven tijdens een heel erg down moment, gelukkig worden die momenten minder. Heden ten dage erg gelukkig met mijn nieuwe manneke!!
Blij dat ik eindelijk dit geluk heb gevonden, Hij is de reden dat ik op deze aardbol wil blijven, toch blijft deze rugzak een obstakel waar ik zo goed mogelijk mee om probeer te gaan."