ik sprak laatst een engel,
en vroeg hem hoe het ging.
hij zij dat het goed ging maar diep in zijn ogen zag ik het verdriet van het vroege weggaan.
ik vroeg hem waarom hij zo'n groot verdriet met zich mee droeg.
hij antwoorde mij: ik mis een persoon zo erg dat ik niet kan rustte voordat ik die persoon voor de laatste keer gesproken heb en afscheid heb genomen.
ik antwoorde hem: vraag dan of je die persoon nog 1 keer mag zien.
waarop hij zij: dat hoeft niet meer die persoon die ik zo mistte dat ben jij!
met tranen in mijn ogen nam ik afscheid van mijn waardevolle vriend en met pijn in het hart liet ik hem heengaan,
met het goede gevoel dat hij nu in alle vrede kon rustte!