opa
Starend naar de sterren en de maan.
Zie ik je opeens in gedachten voor me staan
Een brede glimlach op je gezicht.
Jij die staat in het midden van het grote licht.
Missen dat doe ik je nog steeds.
Jij die mij op alles wees.
Jij vertelde me vele verhalen.
Samen konden we dan uren afdwalen.
Jou zo zien lijden dat deed mij heel veel pijn.
De tranen stonden dan in mijn ogen.
Bij jou te zijn, ja dat vond ik fijn.
Zoveel vragen wil ik je nog stellen.
Of gewoon zomaar even opbellen.
Maar dat zal niet meer gebeuren,
Jij nu te midden van alle mooie kleuren.
Zie ik je opeens in gedachten voor me staan
Een brede glimlach op je gezicht.
Jij die staat in het midden van het grote licht.
Missen dat doe ik je nog steeds.
Jij die mij op alles wees.
Jij vertelde me vele verhalen.
Samen konden we dan uren afdwalen.
Jou zo zien lijden dat deed mij heel veel pijn.
De tranen stonden dan in mijn ogen.
Bij jou te zijn, ja dat vond ik fijn.
Zoveel vragen wil ik je nog stellen.
Of gewoon zomaar even opbellen.
Maar dat zal niet meer gebeuren,
Jij nu te midden van alle mooie kleuren.
Reacties op dit gedicht
| Anootje ...: | Zondag, oktober 17, 2010 14:44 |
| mooi je gevoelens verwoord :) iemand afgeven is een moeilijke taak :( Groetjes |
|
| zomerkind: | Zaterdag, oktober 16, 2010 08:42 |
| prachtig en droef gelijk wennetje:) gr edje | |
| youkie: | Zaterdag, oktober 16, 2010 08:35 |
| het doet altijd pijn iemand te moeten missen sterkte groetjes | |
| windwhisper: | Zaterdag, oktober 16, 2010 08:15 |
| je draagt een fijne warme herinnering aan je opa in jouw hart, heerlijk om zoveel liefde te kunnen lezen lieve groet Cobie |
|
