Smelten

Smelten

Ijs dat eens de weg bevroor, eerst nog hardop tierend
tot het ook haar klank verloor
in een eenzaam glijden
richting hart en ziel, het breekt in stukken nu. Na ieder woord dat viel mijn lichaam verliet, smelt het nu, scheurt, regent het, van leven
emoties, beleven en al
dat overkomt, gebeurt. En het past mooier, beter, dit lichaam zonder harnas,
waar de tekening verwatert
in een blik op mijn gezicht, bij blauwe ogen die leven
op en vooruit gericht.

Geschreven door

- Suus -

0

Reacties op dit gedicht

- Suus - vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

bontblauwe mucho:	Zaterdag, oktober 16, 2010 20:28
dat je leven maar net zo mooi zal worden als de harmonie die in je gedichten klinkt want die is er zeer zeker liefs,

L.Bert:	Zaterdag, oktober 16, 2010 20:13
- Suus - ???? Wat een goed gedicht. Zo stevig na al die jaren! Je leeft. Je leeft!

switi lobi:	Zaterdag, oktober 16, 2010 18:05
Erg mooi Suus!

Fairouz:	Zaterdag, oktober 16, 2010 18:04
prachtig om te lezen ! fijn weekend, fairouz

arie:	Zaterdag, oktober 16, 2010 17:58
Dit is pas echt ''smelten'' ;) Knuff

windwhisper:	Zaterdag, oktober 16, 2010 17:01
dit is zo mooi.... lieve groet Cobie

zomerkind:	Zaterdag, oktober 16, 2010 16:21
je hoofd opgeheven naar de lucht een diepe zucht:) gr edje

Over dit gedicht

Auteur: - Suus -
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 16 oktober 2010
Thema's: [Verandering] [Verwerking] [Leven]