stukgeslagen..
mijn handen
stukgeslagen
door al het leed
om mij heen
zoveel haat en
verdriet als er is
mijn handen kapot
van al het leed
om mij heen
zoveel oorlogen
zoveel pijn
stukgeslagen
van alle ellende
om mij heen
is er een manier
om in vrede te
leven
met elkaar?
zoveel huiselijk
geweld
zoveel mishandeling
mijn handen
stukgeslagen
door al het leed
om mij heen
o god is er een
betere manier
om met elkaar
om te gaan
zeg het mij
Reacties op dit gedicht
| entropy: | Zondag, oktober 17, 2010 18:01 |
| Ik ben het eens met M-Rose. | |
| Fairouz: | Zondag, oktober 17, 2010 16:04 |
| Thanks voor je pm Eddie ! | |
| Fairouz: | Zondag, oktober 17, 2010 15:12 |
| Alsof er ooit vrede is geweest he eddie ? Sorry hoor maar als we het van al die wijsgeren moeten hebben zal het nooit niets worden ook , vrees ik niet alleen weet het wel zeker. Zon in Groningen ( wel kil ) Liefs, Fairouz |
|
| M-Rose: | Zondag, oktober 17, 2010 13:59 |
| de vrede begint bij jezelf EDJE wie kwaad gebruikt gaaT naar erger allez kwens je een mooie dag hoedanook. |
|
| windwhisper: | Zondag, oktober 17, 2010 11:12 |
| ja vanaf den beginne zoals Adelaar hieronder terecht al zegt laten we niet alleen hopen of bidden, maar proberen goed te doen |
|
| Adelaar: | Zondag, oktober 17, 2010 10:19 |
| Sinds ons bestaan kunnen wij niet vredig met elkaar omgaan, helaas. Niet slaan, maar de hand omdraaien en openen lijkt me t beste. Fijne dag, Ruudje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zomerkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||