ten gronde ondergaat
nadat hij mij jaren
met zijn naam heeft belaagd
wordt hij eindelijk
door ’t kortmos ingebed
kan ik loslaten
terwijl hij
ten gronde ondergaat
het terugblikken
niet meer bestaat
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Dinsdag, oktober 19, 2010 15:29 |
| heel mooi om dit los te kunnen laten! lieve groet, dicky |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, oktober 18, 2010 11:35 |
| mooi mooi!!gr.janny | |
| Mady: | Maandag, oktober 18, 2010 11:01 |
| Loslaten is altijd moeilijk zelfs al gaat het om iemand die je zou kunnen haten. Vooruitkijken is dan belangrijk en tevreden zijn met wat ons rest. Liefs |
|
| _Lieverdje_: | Maandag, oktober 18, 2010 10:04 |
| stilte hier Tinne fijne dag liefs |
|
| switi lobi: | Maandag, oktober 18, 2010 09:30 |
| Dat- kan dan aalleen maar goed doen lieve Tine, vooruit kijken wordt makkelijker. Liefsliefs, switi lobi |
|
| zomerkind: | Maandag, oktober 18, 2010 07:25 |
| oude tijden herleven in de natuur mooi martine:) liefs edje | |
| trucker klaas: | Maandag, oktober 18, 2010 07:25 |
| klinkt triest opgelucht .... groet ,klaas |
|
| windwhisper: | Maandag, oktober 18, 2010 07:11 |
| dat klinkt duidelijk en goed!!!! Chapeau lieve groet Cobie Goede morgen Martine voorzichtig onderweg, je lading is kostbaar en jij ook kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||