zelfs tot voorbij een dood
ik heb zo graag dat je mijn hals kust liefste
zacht met koele vingers
mij mijn gezicht omvat in ’t nu en hier
en dat je met mijn haren speelt
net als een zomerwind mijn blikken koost
alsof dat ’t laatste is wat jij hier vindt
ga nooit meer weg
zelfs wanneer heimwee nog niet zwijgt
blijf nergens daar waar het je drijft
maar laat ons samen gaan hoe moeilijk ook
handen te houden koud en moe
lippen kussen tot in de dood
ben ik bij jou vlecht je een krans
als ring en mijn belofte
dat ik volgen zal
en altijd aarde zijn
regen hemelblauw en vuur
jouw liefde tegen hartekou.
sunset 19-10-2010
blijf nergens daar waar het je drijft
maar laat ons samen gaan hoe moeilijk ook
handen te houden koud en moe
lippen kussen tot in de dood
ben ik bij jou vlecht je een krans
als ring en mijn belofte
dat ik volgen zal
en altijd aarde zijn
regen hemelblauw en vuur
jouw liefde tegen hartekou.
sunset 19-10-2010
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Maandag, oktober 25, 2010 09:12 |
| dit zegt nogmaals waarom ik jou zo graag lees, ook al heb ik geen tijd meer om te reageren of veel te lezen, ze blijven prachtig liefs en fijne dag, hilde |
|
| soulsister: | Zaterdag, oktober 23, 2010 12:07 |
| Wow knap geschreven | |
| Hilly N: | Dinsdag, oktober 19, 2010 21:34 |
| Sunset, wat fijn jouw woorden weer te lezen. Groet, Hilly |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, oktober 19, 2010 14:11 |
| wouwie, zo ontroerend mooi gedicht! liefs,dicky |
|
| windwhisper: | Dinsdag, oktober 19, 2010 08:20 |
| hart-aanrakend mooie poezie lieve groet en goede morgen Sunset Ingo Cobie Kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||