donkere dagen
wind raast door de bomen.
geen mens kan het geloven.
alweer een donderklap.
regen die sneeuw overlapt.
verdorven bladeren vallen.
verdriet gaat niet weg,en toch drooggevallen.
t word weer duister,
En ik hoor het gefluister.
Het is een sombere avond,
gedooft is het lont.
De pijn met een donkere nacht,
Nog steeds op de wacht
Denk nog steeds aan toen.
Daarvoor een dikke zoen...
ik mis je opa
Reacties op dit gedicht
