Kinderlijk Utopia
gezeten in mijn bolderkar
reis ik heel de wereld af
rivieren, bergen en dalen
ook onberijdbare wegen
houden mij niet op
gezeten in mijn bolderkar
kom ik overal mensen tegen
zij lachen en zwaaien
geven mij eten en drinken
helpen mij waar nodig
wijzen mij de weg
mijn bolderkar heb ik nog
wielloos staat zij weg te kwijnen
reizen doe ik anders nu
mijn ideeën over mensen
ontsproten in mijn kindertijd
ach ja, die bleken utopie
reis ik heel de wereld af
rivieren, bergen en dalen
ook onberijdbare wegen
houden mij niet op
gezeten in mijn bolderkar
kom ik overal mensen tegen
zij lachen en zwaaien
geven mij eten en drinken
helpen mij waar nodig
wijzen mij de weg
mijn bolderkar heb ik nog
wielloos staat zij weg te kwijnen
reizen doe ik anders nu
mijn ideeën over mensen
ontsproten in mijn kindertijd
ach ja, die bleken utopie
Reacties op dit gedicht
| verhavert: | Donderdag, oktober 21, 2010 19:16 |
| graag gelezen | |
| tikkende mucho: | Donderdag, oktober 21, 2010 17:32 |
| herinneringen vervagen in de tijd en alles blijkt steeds weer anders dan gedacht de een wil een glazen bol de ander een bolide kinderachtig!:P |
|
| Quicksilver: | Donderdag, oktober 21, 2010 16:20 |
| heb wel geen bolderkar, maar ik heb lang rond de wereld gezworven, en soms doe ik dat nog steeds! Mooi geschreven Ronny. liefs,dicky |
|
| esteban.: | Donderdag, oktober 21, 2010 15:20 |
| Ja, men reist nogal wat af in zijn leven Ronny. Met welk voertuig speelt geen enkele rol, zolang men maar die kinderlijke dromen probeert na te komen... liefs esteban |
|
| windwhisper: | Donderdag, oktober 21, 2010 14:47 |
| nou ik denk dat je als kind ervan genoten hebt, en al staat die bolderkar nu ongebruikt je zou er toch eens in kunnen gaan zitten liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hieronymus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||